Latem studenci Uniwersytetu Warszawskiego współpracujący z fundacją Centrum Badań i Edukacji im. Ryszarda Kapuścińskiego odwiedzili Sokołowsko już po raz trzeci.
Jest nas pięcioro. Kuba, Magda, Paulina, Bartek i ja. Piszemy polifoniczną historię Sokołowska według pomysłu redaktora Stanisława Zawiślińskiego. On na trop Sokołowska trafił tworząc biografię Krzysztofa Kieślowskiego.
Chcemy odtworzyć przeszłość, której nie mogliśmy być świadkami. W 1999 roku, gdy Polska wstępowała do NATO, w sokołowskim sanatorium „Grunwald” odbywał się jeden z ostatnich sylwestrów. My zaczynaliśmy wtedy naukę. Dzisiaj zgłębiamy m.in. historię szkoły, do której uczęszczał Krzysztof Kieślowski. Zainteresowani losami sokołowskiej cerkwi odwiedziliśmy również batiuszkę i jego żonę. Udało nam się także porozmawiać z panią Anną Rozwadowską, która pokazała nam kronikę dokumentującą pracę sanatoryjnych pielęgniarek. Podobny, pełen wspomnień album, udostępnił nam pan Władysław Moskwa. Ujrzeliśmy miasteczko takie, jakim na powrót starają się je uczynić członkowie Towarzystwa Rozwoju Sokołowska. Poznaliśmy także historię kina prowadzonego przez p. Marcina Rozwadowskiego
– Swoją żonę zabrałem tam na pierwszą randkę. Ze stresu zapomniałem o czekoladzie schowanej w kieszeni. – tak kino „Zdrowie” wspomina p. Jerzy Wcisło.
Dziś jest ono odrestaurowywane przez Fundację In Situ, która już po raz trzeci organizuje tam festiwal Hommage a Kieślowski. Sokołowsko będzie gościć m.in. francuskiego producenta „Trzech kolorów” Marina Karmitza, Krystynę Jandę, Jacka Bławuta, Mariusza Grzegorzka oraz wielu innych artystów.
Zbliżająca się impreza (6-8.09) będzie dobrą okazją dla uczestników „projektu Sokołowsko” do zebrania kolejnych materiałów, wysłuchania nowych historii i wspomnień.
Klaudia Kryńska
