Podczas trwających w Warszawie Europejskich Dni Rozwoju Martin Pollack, niemiecki tłumacz 14 książek Ryszarda Kapuścińskiego, odebrał Nagrodę Polskiego PEN Clubu za wybitne dokonania translatorskie.
Gratulacje laureatowi złożyła p. Alicja Kapuścińska, dziękując za przełożenie na niemiecki 14 książek jej męża / fot. Bożena Dudko
We czwartek, 15 grudnia 2011 roku, w Domu Literatury przy Krakowskim Przedmieściu, odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Polskiego PEN Clubu za wybitne dokonania translatorskie w dziedzinie przekładu literatury polskiej na język obcy. Nagrodę odebrał Martin Pollack – za przekład na język niemiecki współczesnej prozy polskiej, a w szczególności dzieł Ryszarda Kapuścińskiego, Andrzeja Bobkowskiego, Wilhelma Dichtera, Michała Głowińskiego, Henryka Grynberga, Jarosława Marka Rymkiewicza i Mariusza Wilka. Laudacje wygłosili: Chris Niedenthal i Leszek Szaruga. Uroczystość prowadził i nagrodę wręczył Adam Pomorski, prezes Polskiego PEN Clubu.
Warszawa, Polski PEN Club, 15 grudnia 2011. Laudacji Leszka Szarugi słuchają (od lewej) Chris Niedenthal, laureat Martin Pollack i prezes Polskiego PEN Clubu Adam Pomorski / fot. Bożena Dudko
Martin Pollack urodził się w 1944 roku w Bad Hall w Górnej Austrii. Studiował slawistykę i historię wschodnioeuropejską w Wiedniu i w Warszawie, skąd pisywał – pod różnymi pseudonimami do lewicowego miesięcznika „Wiener Tagebuch” – korespondencje o sprawach dla władz PRL niewygodnych.
Po studiach, zakończonych doktoratem (emancypacja Żydów w powieściach Elizy Orzeszkowej), zaczął tłumaczyć. Przez 10 lat był redaktorem „Wiener Tagebuch”. Od 1987 do 1998 roku pracował jako korespondent tygodnika „Der Spiegel” najpierw w Wiedniu, później w Warszawie. W wieku 55 lat porzuca dzienikarstwo, bo uświadamia sobie, że inaczej nie napisze żadnej własnej książki.
Mieszka w Wiedniu i we wsi Bocksdorf w Burgenlandzie, gdzie najchętniej pisze i tłumaczy. Przełożył m.in. prawie wszystkie książki Ryszarda Kapuścińskiego, „Szkice piórkiem” Andrzeja Bobkowskiego, „Drohobycz, Drohobycz” Henryka Grynberga, „Wilczy notes” Mariusza Wilka, „Onych” Teresy Torańskiej, „Umschlagplatz” Jarosława M. Rymkiewicza, „Tartak” Daniela Odiji, a także sztuki teatralne.
W 2006 roku przygotował antologię polskiego reportażu „Von Minsk nach Manhattan” (wyd. Zsolnay) i antologię esejów „Sarmackie krajobrazy”, która ukazała się równocześnie po polsku i niemiecku nakładem wydawnictw: S. Fischer i Czarne.
Naszym czytelnikom jest znanych pięć jego książek (cztery w przekładach Andrzeja Kopackiego, ostatnią przetłumaczyła Karolina Niedenthal): „Po Galicji – o chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma” (2000), „Ojcobójca – przypadek Filipa Halsmanna” (2005), „Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu” (2006), zbiór reportaży „Dlaczego rozstrzelali Stanisławów” (2009) oraz „Cesarz Ameryki. Wielka ucieczka z Galicji” (2011).
Jest laureatem Austriackiej Nagrody Państwowej za twórczość translatorską (2003), Nagrody im. Karla Dedeciusa dla najlepszego tłumacza literatury polskiej na niemiecki (2007), Nagrody Literackiej Europy Środkowej ANGELUS (2007) za książkę „Śmierć w bunkrze” . W 2010 roku otrzymał Nagrodę im. Georga Dehio, a w marcu 2011 roku podczas targów książki odebrał Lipską Nagrodę Książkową na rzecz Porozumienia Europejskiego.
Za zasługi dla Polski wyróżniło Martina Pollacka w 2000 r. nasze Ministerstwo Spraw Zagranicznych, a w 2003 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
